Co można wyczytać ze świadectwa charakterystyki energetycznej budynku?

Świadectwo charakterystyki energetycznej budynku, czyli tzw. certyfikat lub paszport energetyczny to oficjalny dokument zawierający informacje o zapotrzebowaniu danego budynku na energię. Znajdują się w nim podane w kWh/m²/rok wartości zapotrzebowania zarówno na nieodnawialną energię pierwotną, jak i na energię użytkową i końcową, czyli tą ilość energii, którą faktycznie zużywamy i za którą płacimy. Świadectwo charakterystyki energetycznej budynku mieszkalnego dotyczy zużycia energii na ogrzewanie i wentylację pomieszczeń, do przygotowania ciepłej wody użytkowej oraz tzw. energii pomocniczej, czyli energii elektrycznej zużywanej w napędach pomp, wentylatorów w instalacjach grzewczych i wentylacyjnych. W budynkach użyteczności publicznej dodatkowo bierzemy pod uwagę zużycie energii na chłodzenie i oświetlenie.

Kto ma obowiązek sporządzenia świadectwa charakterystyki energetycznej budynku?

Konieczność sporządzenia świadectwa charakterystyki energetycznej budynku pojawia się, gdy budynek jest oddawany do użytkowania, zbywany na podstawie umowy sprzedaży, bądź umowy sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu lub gdy będzie wynajmowany. Obowiązek przekazania najemcy bądź nabywcy świadectwa spoczywa na właścicielu i zarządcy budynku oraz osobie, której przysługuje spółdzielcze prawo własnościowe lub lokatorskie do lokalu. Ważność świadectwa wynosi 10 lat, a w przypadku przeprowadzenia remontu wpływającego na zużycie energii należy zaktualizować je wcześniej.

Jakie informacje należy umieścić w świadectwie charakterystyki energetycznej?

Zgodnie z ustawą o charakterystyce energetycznej budynków, świadectwo musi zawierać dane identyfikacyjne oraz szczegółową charakterystykę energetyczną budynku lub jego części. W świadectwie należy też umieścić zalecenia dotyczące prac budowlano-instalacyjnych, które pozytywnie wpłyną na bilans energetyczny budynku.